Pse e qara e foshnjave eshte kaq e veshtire te injorohet

E keni menduar ndonjëherë se pse është kaq e vështirë të injoroni zërin e një fëmijë që qan kur ju jeni bllokuar në një tren apo aeroplan? Shkencëtarët kanë zbuluar se truri ynë është shumë i gatshëm për të reaguar ndaj zërit, duke na bërë më të vëmendshëm dhe trupin tonë të gatshëm për të ndihmuar sa herë që e dëgjojmë të qarën e një foshnje, edhe në qoftë se ne nuk jemi prindërit e tij.

“Zhurma e një britme fëmije kap vëmendjen tuaj në një mënyrë më të fortë se sa mund ta bëjnë këtë disa tinguj të tjerë në mjedisin përreth, ” thotë Katie Young i Universitetit të Oksfordit, e cila udhëhoqi studimin për të zbuluar se si truri ynë i përpunon klithmat e një fëmije. Ajo ka skanuar trurin e 28 njerëzve, ndërsa ata dëgjuan tingujt e foshnjave dhe të rriturve duke qarë dhe tingujt e shqetësimit (angullimat) të kafshëve duke përfshirë edhe macet dhe qentë.

Young gjeti se kishte një përshpejtohej aktiviteti në tru në përgjigje të zhurmave të britmës së një fëmije , të ndjekur nga një reaksion intensiv pas rreth 100 milisekondash. Reagimi ndaj tingujve të tjerë nuk ishte aq intensiv. “Kjo ndodhte kryesisht në dy rajone të trurit”, tha Young . ” Njëra është një zonë e implikuar në përpunimin emocional dhe të të folurit, zona tjetër është e njohur për rolin e saj në përpunimin e emocioneve. “Studimi sugjeron se ka diçka të veçantë në lidhje me mënyrën se si tingujt e fëmijëve përpunohen nga truri ynë.

Fakti se ka pasur aktivitet në fushën emocionale të trurit mund të thotë se zhurmat e klithmave të një fëmijë janë etiketuar si të rëndësishme edhe para se truri ynë të ketë pasur një shans për të kryer këtë process. Asnjë nga pjesëmarrësit e studimit nuk ishte një prind apo të kishte pasur ndonjë përvojë të veçantë të kujdesit ndaj foshnjave, por ata të gjithë iu përgjigjën në të njëjtën mënyrë  të qarave të fëmijës.

Hulumtuesit gjithashtu hetuan se si britmat e fëmijës mund të ndikojnë sjelljen e pavetëdijshme të një personi si rezultat i aktivizimit të zonave të nën- corticale të trurit. Këto janë ndër pjesët më primitive të trurit dhe janë të rëndësishme në sjelljet kontrolluese si përgjigje ndaj luftën  apo  fluturimit dhe reagimet e tjera që na mbajnë gjallë në situata të rrezikshme . Ky kalim i nënndërgjegjshëm i trurit në alarm mund të shpjegojë pse një fëmijë duke qarë në një avion mund të jetë veçanërisht problematik për të gjithë ata që nuk janë prindër .

“Kur dëgjoni një fëmijë në një avion , ju jeni menjëherë vigjilent , edhe në qoftë se ju nuk doni ta dëgjoni atë,” thonë studiuesit. Ky është një tingull që është shumë e vështirë ta injorojmë .