Revista më e madhe amerikane Time, ka qenë ndër revistat e pakta që i ka pas kushtuar vëmendje regjimit komunist. Kjo vinte si rrjedhojë edhe se kjo revistë kishte një rrjet të jashtëzakonshëm bashkëpunëtorësh, çka bënte të ishte revista e vetme që nxirrte informacione nga vendet komuniste. Artikujt janë shkruar në vitet ’50 të shekullit të kaluar. Prestigjiozja amerikane shkruan për “luftën e heshtur” të Mehmet Shehut, konfliktet e Shqipërisë me Hrushovin, izolimin e vendit tonë dhe afrimi me Kinën
Katër burgjet në rrugën e Dibrës
Mehmet Shehu, tani është 37 vjeç, u diplomua në shkollën Profesionale Amerikane të Shqipërisë në 1932. Në luftën civile spanjolle ai luftoi në drejtimin e Brigadës Garibaldi. Ai u kthye në Shqipëri në 1942 për të udhëhequr lëvizjen e rezistencës së organizuar nga Tito së bashku me Hoxhën. Në 1945 Shehu ishte dërguar në Moskë, ai u kthye një vit më pas për t'u bërë shef i shtabit të ushtrisë shqiptare dhe sekretari i përgjithshëm i partisë. Ai është udhëheqësi i vetëm komunist shqiptar i trajnuar në Moskë. Shehu, një karrierist stalinist, ka më shumë aftësi, më i zgjuar, dhe më i kujdesshëm se Hoxha. Javën e kaluar, emigrantët shqiptarë anti-komunistë në Romë raportuan një tregim rrënqethës të cilësive staliniste të Shehut: në një takim të komitetit qendror në Tiranë, disa javë më parë i ndjekur nga një kolonel sovjetik pa emër, një ankesë është bërë nga zv/Ministri i Industrisë Abedin Shehu (nuk është i afërm i Mehmet Shehu) se Shqipëria nuk ishte marrë nga Rusia ndihmat ushtarake të nevojshme "për të mbrojtur veten nga Jugosllavia dhe Greqia." Në rrjedhën e mosmarrëveshjeve mbi këtë komitet, Abedin Shehu u akuzua për trockisëm. Sipas tregimit të emigrantëve shqiptarë, Mehmet Shehu nxorri një revolver dhe vrau në vend Abedin Shehun. Ditën tjetër Radio Tirana njoftoi se Abedin Shehu kishte kryer vetëvrasje. "Si rezultat pati shumë arrestime. Në Tiranë katër ndërtesa në rrugën e Dibrës u konvertuan në burgje...". "Aktiviti armik." Gazeta komuniste e Shqipërisë, Zëri i Popullit, pranoi se kishte qenë një spastrim në parti. Ai i tërhoqi veshin kundër "bandës fashiste në Beograd, dhe, kohët e fundit, veprimtarinë anti-partisë të Abedin Shehut... aktivitetit të armikut brenda partisë tonë." Në Romë, emigrantët nostalgjik shqiptarë dëgjuan me vëmendje atë që dukej si një lajm i mirë nga shtëpia - një ndarje e madhe e partisë komuniste.
Mehmet Shehut i përplaset dera në fytyrë
24 tetor 1960
Midis bosëve satelit komunist të përhershëm nën këmbët e Nikita Hrushovit në Manhatan, një njeri ishte dukshëm rastësisht jashtë. Kryeministri i kuq i Shqipërisë Mehmet Shehu nuk ishte në listën e pasagjerëve të Baltikas, dhe arriti në Manhatan si një pasagjer i zakonshëm në avionin e Mbretëreshës Elizabet SS. Në një pritje komuniste çeke, Shehu u ndal në një qoshe, u shmang nga të gjithë, përveç njeriut të sigurisë Departamenti të Shtetit të caktuar si truproje e tij. Dhe kur, në një pritje të dhënë nga rumunët e kuq, Hrushovi mori klikën e tij të miqve satelit në një dhomë mbrapa për një bisedë, dera iu mbyll në fytyrë Shehut sapo ai filloi ti ndjekë ato. Shehu duket se kishte kërkuar. Shqipëria është një satelit evropian, i cili duket se ka zgjedhur Pekinin në një konflikt të brendshëm ideologjik mes Rusisë dhe Kinës së Kuqe. Në qershor, kur Hrushovi thirri të gjithë shefat e partive satelitore në Bukuresht për të ratifikuar politikën e tij "paqësore" të bashkëjetesës, sekretari i partisë shqiptare Enver Hoxha ishte i vetmi kre i lartë komunist që mungonte. Në OKB, Shehu ishte më i rreptë se Hrushovi në fjalimin për pranimin e Kinës së Kuqe duke i bërë jehonë Kinës dhe iu vu kundër komunizmit rus i cili po humbet militantizmin e tij ideologjik, sepse ai ka frikë nga një luftë bërthamore. Dhe Shqipëria ishte i vetmi nga vendet komuniste të Evropës që dërgoi një përfaqësues të posaçëm në Pekin për festimin e këtij muaji të përvjetorit të njëmbëdhjetë të revolucionit të Kuq të Kinës. Pse ky vend i vogël (10.630 km kuadratë) si Shqipëria, e cila ka më pak hapësirë se Virxhinia Perëndimore dhe më pak njerëz se Detroiti, duhet të marri pjesë në Kinën e Kuqe kundër rusëve është diçka e mistershme. Një pjesë e përgjigjes mund të jetë varfëria e saj; Shqipëria ka vetëm 5.000 vetura, kamionë dhe autobusë, si Kina Kuqe ndjen nevojën e mbajtjes gjallë së luftës së klasave për ta mbajtur popullin e saj nga rebelimit. Por një tjetër arsye janë incidentet historike dhe gjeografike: Jugosllavia e Titos, armiqtë e Shqipërisë dhe fqinjët, janë aktualisht objektivi i preferuar për kritikat kineze, dhe Shqipëria mund figurojë si "armiku i armikut tim është miku im." Kaq të çuditshme. Pavarësia komuniste e Titos i jep mundësi Shqipërisë të jetë pak e pavarur nga Moska. Që kur Tito u prish me Kremlinin në vitin 1948, Shqipëria ka qenë e izoluar fizikisht nga satelitët e tjerë, e shkëputur nga Rusia nga Jugosllavia dhe Greqia. Një pjesë e interesave të Shqipërisë në Kinë mund të jenë financiare: për të minimizuar varësinë financiare të Shqipërisë nga Rusia, Kina e Kuqe vitin e kaluar i dha një kredi prej 5.5 milion dollarë pa interes.
Katër burgjet në rrugën e Dibrës
Mehmet Shehu, tani është 37 vjeç, u diplomua në shkollën Profesionale Amerikane të Shqipërisë në 1932. Në luftën civile spanjolle ai luftoi në drejtimin e Brigadës Garibaldi. Ai u kthye në Shqipëri në 1942 për të udhëhequr lëvizjen e rezistencës së organizuar nga Tito së bashku me Hoxhën. Në 1945 Shehu ishte dërguar në Moskë, ai u kthye një vit më pas për t'u bërë shef i shtabit të ushtrisë shqiptare dhe sekretari i përgjithshëm i partisë. Ai është udhëheqësi i vetëm komunist shqiptar i trajnuar në Moskë. Shehu, një karrierist stalinist, ka më shumë aftësi, më i zgjuar, dhe më i kujdesshëm se Hoxha. Javën e kaluar, emigrantët shqiptarë anti-komunistë në Romë raportuan një tregim rrënqethës të cilësive staliniste të Shehut: në një takim të komitetit qendror në Tiranë, disa javë më parë i ndjekur nga një kolonel sovjetik pa emër, një ankesë është bërë nga zv/Ministri i Industrisë Abedin Shehu (nuk është i afërm i Mehmet Shehu) se Shqipëria nuk ishte marrë nga Rusia ndihmat ushtarake të nevojshme "për të mbrojtur veten nga Jugosllavia dhe Greqia." Në rrjedhën e mosmarrëveshjeve mbi këtë komitet, Abedin Shehu u akuzua për trockisëm. Sipas tregimit të emigrantëve shqiptarë, Mehmet Shehu nxorri një revolver dhe vrau në vend Abedin Shehun. Ditën tjetër Radio Tirana njoftoi se Abedin Shehu kishte kryer vetëvrasje. "Si rezultat pati shumë arrestime. Në Tiranë katër ndërtesa në rrugën e Dibrës u konvertuan në burgje...". "Aktiviti armik." Gazeta komuniste e Shqipërisë, Zëri i Popullit, pranoi se kishte qenë një spastrim në parti. Ai i tërhoqi veshin kundër "bandës fashiste në Beograd, dhe, kohët e fundit, veprimtarinë anti-partisë të Abedin Shehut... aktivitetit të armikut brenda partisë tonë." Në Romë, emigrantët nostalgjik shqiptarë dëgjuan me vëmendje atë që dukej si një lajm i mirë nga shtëpia - një ndarje e madhe e partisë komuniste.
Mehmet Shehut i përplaset dera në fytyrë
24 tetor 1960
Midis bosëve satelit komunist të përhershëm nën këmbët e Nikita Hrushovit në Manhatan, një njeri ishte dukshëm rastësisht jashtë. Kryeministri i kuq i Shqipërisë Mehmet Shehu nuk ishte në listën e pasagjerëve të Baltikas, dhe arriti në Manhatan si një pasagjer i zakonshëm në avionin e Mbretëreshës Elizabet SS. Në një pritje komuniste çeke, Shehu u ndal në një qoshe, u shmang nga të gjithë, përveç njeriut të sigurisë Departamenti të Shtetit të caktuar si truproje e tij. Dhe kur, në një pritje të dhënë nga rumunët e kuq, Hrushovi mori klikën e tij të miqve satelit në një dhomë mbrapa për një bisedë, dera iu mbyll në fytyrë Shehut sapo ai filloi ti ndjekë ato. Shehu duket se kishte kërkuar. Shqipëria është një satelit evropian, i cili duket se ka zgjedhur Pekinin në një konflikt të brendshëm ideologjik mes Rusisë dhe Kinës së Kuqe. Në qershor, kur Hrushovi thirri të gjithë shefat e partive satelitore në Bukuresht për të ratifikuar politikën e tij "paqësore" të bashkëjetesës, sekretari i partisë shqiptare Enver Hoxha ishte i vetmi kre i lartë komunist që mungonte. Në OKB, Shehu ishte më i rreptë se Hrushovi në fjalimin për pranimin e Kinës së Kuqe duke i bërë jehonë Kinës dhe iu vu kundër komunizmit rus i cili po humbet militantizmin e tij ideologjik, sepse ai ka frikë nga një luftë bërthamore. Dhe Shqipëria ishte i vetmi nga vendet komuniste të Evropës që dërgoi një përfaqësues të posaçëm në Pekin për festimin e këtij muaji të përvjetorit të njëmbëdhjetë të revolucionit të Kuq të Kinës. Pse ky vend i vogël (10.630 km kuadratë) si Shqipëria, e cila ka më pak hapësirë se Virxhinia Perëndimore dhe më pak njerëz se Detroiti, duhet të marri pjesë në Kinën e Kuqe kundër rusëve është diçka e mistershme. Një pjesë e përgjigjes mund të jetë varfëria e saj; Shqipëria ka vetëm 5.000 vetura, kamionë dhe autobusë, si Kina Kuqe ndjen nevojën e mbajtjes gjallë së luftës së klasave për ta mbajtur popullin e saj nga rebelimit. Por një tjetër arsye janë incidentet historike dhe gjeografike: Jugosllavia e Titos, armiqtë e Shqipërisë dhe fqinjët, janë aktualisht objektivi i preferuar për kritikat kineze, dhe Shqipëria mund figurojë si "armiku i armikut tim është miku im." Kaq të çuditshme. Pavarësia komuniste e Titos i jep mundësi Shqipërisë të jetë pak e pavarur nga Moska. Që kur Tito u prish me Kremlinin në vitin 1948, Shqipëria ka qenë e izoluar fizikisht nga satelitët e tjerë, e shkëputur nga Rusia nga Jugosllavia dhe Greqia. Një pjesë e interesave të Shqipërisë në Kinë mund të jenë financiare: për të minimizuar varësinë financiare të Shqipërisë nga Rusia, Kina e Kuqe vitin e kaluar i dha një kredi prej 5.5 milion dollarë pa interes.
