Ne pllajën e 1emit te Pecit né lindje té substrukcioneve té tempullit u gjetén edhe themelet e një godine tjetër, né ndërtimin e sé cilës ishin përdorur guré pa-ralelopipede deri 0.60 m. té gjaté (té dalur 0,45 m. mbi sipërfaqe) dhe tulla té thyera 0,04,5 m. té trasha, té lidhura me llac gëlqere. Kjo godiné né zanafille ka patur njé planimetri katérkéndéshe me këto përmasa: 14 m. e gjaté dhe 5m e gjeré. Ne një kohé té dyté asaj ju shtua edhe njé gungore me rreze 2 m. dhe e ndërtuar nga një mur 0.90 m. Kështu ajo u kthye né kishé duke patur orientim lindje-perëndim; né qoshen jugperëndimore tê saj kishte një ambient té vogël3.5 m. x 3.25 m. Përreth kishës u gjetén, shumé té thyera, disa fragmente relievesh té kohës paleokristiane. Mbi faqe ato mbajnë zbukurime né trajté rrjete té sajuara nga vija oblike, qé kryqëzohen. Fragmentet e skulpturuar kane brima me ané té cilave ato lidheshin me faqet e mureve té godinës. Me interes është një fragment rrase gëlqerore, né té cilën janë ruajtur dy krahët e një kryqi té punuar né reliev, dhe té shoqëruar me zbukurime vegjetale.
Si kudo, edhe këtu vatra tė krishterimit u bënë qendrat qytetare, ku u ngritën bashkësitë e para fetare dhe vendet e kultit të ri kristian. Me përsosjen e organizimit kishtar, në qytetet kryesore u krijuan peshkopatat, që e shtrinin juridiksionin e tyre në gjithë krahinën (dioqezėn).n Peshkopatat u ngritën nė qytetet më të mëdha e më të vjetra, si nė Lezhė, nė Bylis, nė Apoloni, Amantia, në Aulona (Vlorė), nė Butrint, nė Adrianopoje, nė Finiq, në Onhesėm, nė Nikopojė etj. Peshkopatat vareshin nga metropolit, të vendosura nė qendrat e provincave. Në trevat shqiptare, në shekujt IV-IX funksiononin metropolit .
Duke saktësuar H.Mosin,më 344 përmendet këtu nje episkop. Perandori Justinjani i la të ndërtohen përsëri muret e Amantias,por mbas shkrimeve të Porkopios-t e të Hierokles-it ky qytet nuk u përmend më.Mosi thotë se në kohë të mesme ,Amantia nuk u përmend më. Ka buhisje lulërie. Lartësia më e madhe përmbi Amantian është 615m. Lidhur me përhapjen e kulteve,kryesisht krishterimit gjejmë këtë raport në faqen online: Si kudo, edhe këtu vatra tė krishterimit u bënë qendrat qytetare, ku u ngritën bashkėsitė e para fetare dhe vendet e kultit të ri kristian. Me përsosjen e organizimit kishtar, nė qytetet kryesore u krijuan peshkopatat, që e shtrinin juridiksionin e tyre në gjithë krahinën (dioqezėn). Peshkopatat u ngritën nė qytetet më të mëdha e më të vjetra, si nė Lezhė, nė Bylis, nė Apoloni, Amantia, në Aulona (Vlorė), nė Butrint, nė Adrianopoje, nė Finiq, në Onhesėm, nė Nikopojė etj. Peshkopatat vareshin nga metropolit, të vendosura nė qendrat e provincave. Në trevat shqiptare, në shekujt IV-IX funksiononin metropolit Nga Ëikipedia, Enciklopedia e Lirë: emri i saj u përmend për herë të parë në shekullin e IV para Krishtit. Ajo ndodhet në një kodër dhe është e fortifikuar me mure.
Amantia vazhdoi ekzistnecen e saj si nje qender e vogel urbane deri ne epoken e hereshme te Kristianizimit ku duket te kete qene edhe qender epishkopale. Amantia mendohet te kete pushuari se ekzistuari si qytet rreth viteve 60 pas krishtit.Duke u kthyer majtes dhe duke ecur pergjate mureve ne jug perndim pas 200 m mund te shihni themelet e tempullit te Afroditit.Rreth 100 m poshte pjese anesore te kodres gjenden rrënojat e nje kishe kristiane te vjeter si dhe te nje tempulli antik. Ne pjesen lindore dhe perendimore gjenden kollona te tipit Dorik qe mendohen te jene ndertuar rreth viteve 200 para krishtit, dhe te rindërtuara perseri ne shekullin e I pas krishtit, ndersa kisha eshte ndertuar ne fillim te shekullit te I pas krishtit. Pranë tempullit gjendet edhe një kishë .Ajo ka këto përmasa 14m e gjatë,11.5m e gjerrë. Orientimi i saj është lindje perëndim. Është harku,që shqyrton vendin e faljes. Brenda ka varre të shumtë,me dërrasa të thyer. Siç duket duke mos patur roje pas viteve ‚’90,kërkuesit kanë kërkuar gjerra të shtrenjta në këto vendvarrime të mbuluara me dërrasa .
Si kudo, edhe këtu vatra tė krishterimit u bënë qendrat qytetare, ku u ngritën bashkësitë e para fetare dhe vendet e kultit të ri kristian. Me përsosjen e organizimit kishtar, në qytetet kryesore u krijuan peshkopatat, që e shtrinin juridiksionin e tyre në gjithë krahinën (dioqezėn).n Peshkopatat u ngritën nė qytetet më të mëdha e më të vjetra, si nė Lezhė, nė Bylis, nė Apoloni, Amantia, në Aulona (Vlorė), nė Butrint, nė Adrianopoje, nė Finiq, në Onhesėm, nė Nikopojė etj. Peshkopatat vareshin nga metropolit, të vendosura nė qendrat e provincave. Në trevat shqiptare, në shekujt IV-IX funksiononin metropolit .
Duke saktësuar H.Mosin,më 344 përmendet këtu nje episkop. Perandori Justinjani i la të ndërtohen përsëri muret e Amantias,por mbas shkrimeve të Porkopios-t e të Hierokles-it ky qytet nuk u përmend më.Mosi thotë se në kohë të mesme ,Amantia nuk u përmend më. Ka buhisje lulërie. Lartësia më e madhe përmbi Amantian është 615m. Lidhur me përhapjen e kulteve,kryesisht krishterimit gjejmë këtë raport në faqen online: Si kudo, edhe këtu vatra tė krishterimit u bënë qendrat qytetare, ku u ngritën bashkėsitė e para fetare dhe vendet e kultit të ri kristian. Me përsosjen e organizimit kishtar, nė qytetet kryesore u krijuan peshkopatat, që e shtrinin juridiksionin e tyre në gjithë krahinën (dioqezėn). Peshkopatat u ngritën nė qytetet më të mëdha e më të vjetra, si nė Lezhė, nė Bylis, nė Apoloni, Amantia, në Aulona (Vlorė), nė Butrint, nė Adrianopoje, nė Finiq, në Onhesėm, nė Nikopojė etj. Peshkopatat vareshin nga metropolit, të vendosura nė qendrat e provincave. Në trevat shqiptare, në shekujt IV-IX funksiononin metropolit Nga Ëikipedia, Enciklopedia e Lirë: emri i saj u përmend për herë të parë në shekullin e IV para Krishtit. Ajo ndodhet në një kodër dhe është e fortifikuar me mure.
Amantia vazhdoi ekzistnecen e saj si nje qender e vogel urbane deri ne epoken e hereshme te Kristianizimit ku duket te kete qene edhe qender epishkopale. Amantia mendohet te kete pushuari se ekzistuari si qytet rreth viteve 60 pas krishtit.Duke u kthyer majtes dhe duke ecur pergjate mureve ne jug perndim pas 200 m mund te shihni themelet e tempullit te Afroditit.Rreth 100 m poshte pjese anesore te kodres gjenden rrënojat e nje kishe kristiane te vjeter si dhe te nje tempulli antik. Ne pjesen lindore dhe perendimore gjenden kollona te tipit Dorik qe mendohen te jene ndertuar rreth viteve 200 para krishtit, dhe te rindërtuara perseri ne shekullin e I pas krishtit, ndersa kisha eshte ndertuar ne fillim te shekullit te I pas krishtit. Pranë tempullit gjendet edhe një kishë .Ajo ka këto përmasa 14m e gjatë,11.5m e gjerrë. Orientimi i saj është lindje perëndim. Është harku,që shqyrton vendin e faljes. Brenda ka varre të shumtë,me dërrasa të thyer. Siç duket duke mos patur roje pas viteve ‚’90,kërkuesit kanë kërkuar gjerra të shtrenjta në këto vendvarrime të mbuluara me dërrasa .
