Letër e hapur Prokurorit të Përgjithshëm

Para disa ditësh ne u bëmë dëshmitarë të një akti veçanërisht të rëndë. E kam fjalën për vënien e tritolit në makinën e prefektit të Vlorës, por edhe për qëndrimet që e pasuan atë. Sikurse duhet të jeni në dijeni, për këtë akt ne kemi dy versione diametralisht të kundërta. Njëri është versioni i palës së prefektit, që e lidh këtë akt me kërcënim për shkak të detyrës – më konkretisht me shembjen e pallatit në Vlorë.

Në anën tjetër kemi versionin e opozitës, e cila e konsideroi këtë akt si një inskenim nga ana e maxhorancës, për të justifikuar blindimin e pushtetarëve si dhe për të larguar vëmendjen nga problemet e vërteta që ka vendi, siç është edhe debati i fundit lidhur me taksat.

Sikurse besoj, ju e kuptoni qartë që të dyja këto versione kanë përmbajtje të lartë rrezikshmërie, dhe, me sa gjykoj, duhet të jenë objekt i hetimeve dhe i ndjekjeve penale.

Nëse qëndron versioni i parë: domethënë se tritoli është vendosur në makinën e prefektit me qëllime mafioze, ky është një paralajmërim me përmbajtje tejet të rrezikshme për të gjithë shoqërinë. Ai të bën të mendosh se krimi i organizuar guxon të godasë shumë lart dhe të kërcënojë edhe stabilitetin e shtetit nëse preken interesat e tij. Kjo na e bën jetën të pasigurt të gjithëve, sepse jep sinjalin që shteti nuk do të forcohet dot kurrë për të na mbrojtur nga krimi i organizuar.

Në rast se vendosja e tritolit është inskenuar nga pushtetarët, atëherë përsëri jemi përpara një akti me rrezikshmëri të lartë, që na e bën jetën të kërcënuar nga një qeveri dhe maxhorancë që nuk kursyeka as veprime të tilla mafioze për të arritur qëllimet e veta.

Ndërkaq, nëse ky version i dytë është shpifje nga ana e opozitës – e cila, sikurse besoj se jeni në dijeni, nuk hezitoi të flasë edhe për “burime të saj të sigurta” -, atëherë besoj se përsëri kemi të bëjmë me një shpifje me pasoja të rënda për shoqërinë, që, sipas gjykimit tim, nuk mund të kalojë pa ndëshkimin e autorëve të saj.

Besoj se është e qartë, zoti Kryeprokuror, se sa e rëndësishme është detyra juaj ndaj vendit lidhur me hetimin dhe sqarimin deri në fund të kësaj ngjarjeje. Ne nuk mund të vazhdojmë me të vërteta dhe verdikte që jepen nga partitë që akuzojnë njëra-tjetrën dhe që pretendojnë se versionet e tyre janë apo duhet të jenë edhe vendimet e Gjyqësorit, siç ka ndodhur deri më tani, fatkeqësisht.

Ne kemi nevojë të ndiejmë se përtej luftës politike dhe akuzave politike, kur vjen puna për akuza kriminale, kemi besimin se këto do t’i vendosë një Drejtësi që nuk është as në shërbim dhe as e kërcënuar nga këto parti. Ne kemi nevojë të na bashkojë e vërteta e faktit dhe drejtësia edhe kur jemi të ndarë politikisht. Sikurse e dini, deri më sot, për fat të keq, organet e Drejtësisë nuk e kanë kryer këtë funksion. Njerëzit vazhdojnë të mendojnë se drejtësinë kundër atyre që kanë abuzuar me pushtetin do ta bëjnë ata që do të vijnë në pushtet, të cilët, në fakt, deri më sot kanë bërë revanshin e radhës me ndihmën aktive ose pasive të organeve të Drejtësisë. Konflikti maxhorancë-opozitë që provokoi interpretimi i ngjarjes i bën qytetarët e thjeshtë të përjetojnë vazhdimësinë e kësaj përvoje e ta jetojnë drejtësinë në këtë vend si një konflikt mafiozësh që janë mbi drejtësinë dhe ligjin. Pa dyshim se në raste të tilla si ky i fundit, dështimi i kapjes së fajtorëve e ndihmon edhe më shumë këtë përjetim, duke e bërë të paqartë kufirin që ndan drejtësinë, politikën dhe krimin e organizuar. E kjo bën që e ardhmja e shtetit ligjor të duket shumë larg dhe, kuptohet, bashkë me këtë edhe siguria, mirëqenia dhe liria e ne të gjithëve.

Rasti në fjalë, sipas mendimit tim, është një sfidë për ju dhe kolegët tuaj, jo vetëm për të zbuluar kriminelët e vërtetë, por edhe për të ndihmuar në fillimin e një procesi pavarësimi dhe fuqizimi të organeve tona të Drejtësisë.

Me shpresë se ju dhe kolegët tuaj
do të ndani këtë shqetësim.
Fatos Lubonja