Kotori, dikur tokë e Mbretëreshës Teutë, po pushtohet nga dhjetëra pasanikë rusë, britanikë e madje edhe disa japonezë, të cilët po i shndërrojnë në hotele me pesë yje disa ish fabrika tekstile të epokës post-jugosllave, të instaluara brenda shtëpive të ndërtuara si askund tjetër me gurë të bardhë.

Udhëtimi nga Vlora për në zonën bregdetare të Himarës, tani në dimër, të krijon një ndjesi të veçantë.Teksa nisim të ngjisim pjesën kodrinore në Fushë Dukat drejt Llogorasë, udhëtimi nis të vështirësohet. Një mjegull e dendur ka pushtuar të gjithë këtë zonë. Ajo shtohet edhe më tepër, teksa afrohemi drejt Parkut Kombëtar e më pas, në pikën më të lartë të qafë

Prishtina sfidon të ftohtin dhe gdhin e zbardhur 17 shkurtin, në pritje të pavarësisë. Prishtina gdhin e zbardhur të dielën e 17 shkurtit, në ditën që pret Pavarësinë, ëndrrën e saj të madhe. Festa ka nisur që në orët e para të pasdites së të shtunës. Makinat, njerëzit, flamujt kanë sfiduar të ftohtin e acartë, stuhinë e dëborës, thëllimin dhe kanë vazhduar festën d

Qyteti më i zhvilluar industrial i Kosovës tashti ka rënë në letargji. Pret pavarësinë dhe të ardhmen. Hë për hë, të dyja të papërcaktuara. Por, ndërsa pavarësia do ndodhë në pak ditët në vijim, e ardhmja është tejet larg. Të papunë, të drobitur...të sotmit, në dy anët e Mitrovicës, nuk e besojnë se mund të kthehen më në kohët e dikurshme. Skamnorët i falen bukë

Ndërsa koha e Pavarësisë po afrohet në Kosovë nuk di askush të thotë asgjë për ceremonialin. Qeveria, opozita, policia të gjithë presin. Se kë, askush nuk di të thotë. Shqipëria tash është një vend tjetër dhe nostalgjia e flamurit nuk është çudi t’i braktisë shpejt kosovarët. Një gjë e dinë mirë, që ajo që do të vijë tani është më e vështira. E për këtë nuk

“Shpresë dhe ringjallje për ish-perlën e bregdetit durrsak, shumë shpejt investime dhe plazh elitar atje”. Kjo ka qenë deklarata e Kryeministrit Berisha, bërë jo më larg se një vit më parë dhe që ka nisur të bëhet realitet për të ardhmen e një zone tejet të kontaminuar prej afro 3 dekadash nga lindani kinez.

Emri Kanada eshte shfaqur ne vitin 1535, kurse ne librat evropiane eshte njohur prej vitit 1545. Zë vendin e pare ne bote per nxjerrjen e arit, nikelit, aluminit dhe plumbit. Renditet ne vendet e para te botes ne prodhimin e grurit, konoles (bime vajore) dhe drithërave te tjera.

Ishte ora 20.30 e mbrëmjes kur arritëm në Aeroportin Pulkovo të San Pjetërburgut. Megjithatë, ishte dritë si ajo që shikojmë në perëndim të diellit. Në fillim nuk po orientoheshim, por kur nga kati i 18-të i hotelit “Azimut”, në breg të Fontankës, (një degë e lumit Neva), vazhdonim të shikonim dritë mbi qytet edhe pasi kishte kaluar mesnata, e kuptuam se kishim të bënim

E ke të vështirë, në morinë e udhëtarëve të huaj që vizituan Shqipërinë e Jugut, të gjesh referenca për hapësirën ku gjendet ky vendbanim. Ai, që më vonë do quhej Memaliaj. Të pasionuar pas zulmës së Ali Pashë Tepelenës, këtë vend e vizituan pa fund të huaj, por shumë syresh kalonin nga përtej malit dhe në një tokë gati të zbrazët, që tash shekujt e kanë ndryshua

Dreqin e di sepse në Shqipëri për të parë një gjë të bukur duhet të vuash. Por, kështu është. Kështu edhe do jetë, mbase. Ndryshe nuk do mund të quhej e bukur. Çdo gjë, që është në duart e natyrës është e bukur, derisa “erdhi njeriu dhe e bëri si sitë e tij”. Kur e kam dëgjuar nga një plakë e Jugut me destemelin e zi, më është dashur të sjell nëpërmend Testam

Nga data 25 deri më 29 dhjetor të vitit 2007, me ftesë të organizatorëve të Festivalit Ndërkombëtar të Muzikës Faxhr, që zhvillohet çdo vit në Teheran, kryeqendrën e sotme të Persisë (Iranit) dhe me mbështetjen miqësore të

Është qyteti antik më i mbrojtur, sepse është në hapësirën e paprekur të Pasha Limanit. Këtu janë bërë luftëra historike mes trupave të Pompeut dhe Çezarit, që vinin nga përtej, një borxh që 16 shekuj më vonë Gjedik Ahmet Pasha, ia ktheu latinëve, kur e pushtoi blic Otranton. I pakapshëm për turistët, sepse është nën mbrojtjen e ushtrisë, qyteti është një nga vende

Padurimi për të kaluar sa më parë pikën e kalimit kufitar të Kakavijës, ka tensionuar disi emigrantë që hyjnë dhe largohen nga territori shqiptarë. Pavarësisht shtimit të sporteleve nga të dyja anët e kufirit, ardhja në të njëjtin kohë e mijëra emigrantëve nga të gjitha rrethet e Shqipërisë, ka shkaktuar efektin “hink”, gjë që natyrshëm ka sjellë radhë të gjata.