Pamë bashkë me ustain e Përmetit, Remzi Lelën (Çobanin) dhe Novruz Nuren (Lulushin), nga të cilët jeton vetëm i pari. Pa këto gjysma portrete dhe kabatë e tyre, ky dokumentar do ishte thjesht didaktik.
Një pjesë e mirë e pasardhësve e ustallarëve luajnë në dasma, instrumentin e gostisin me raki, ndërsa njerëzit me muzikë që nuk e nderon gërnetën. Ky është një nga shqetësimet e Donika Mustafajt: degjenerimi i instrumentit që ka zbritur nga skena dhenë sheshin e dasmave. Nëse ka qenë ky qëllimi, shfrytëzimi folklorik i instrumentit, duket gjysmë i përmbushur.
Të dy realizimet e Mustafajt, megjithëse quhen dokumentarë janë më afër emisionit televiziv. Materiali arkivor është i pakët, mungon raporti filmik i instrumentistëve me kohën. Duket i pajustifikueshëm montazhi që kapërcen kohët nga përshëndetja e Enver Hoxhës dhe Ramiz Alisë nga tribuna tek Sali Berisha si lider i Partisë Demokratike menjëherë pas nëntëdhjetës.
Mungon detaji, gjuha filmike është nën influencën e fjalës, të tekstit të folur, komentues, që e dominon imazhin. Kjo vlen për pjesën kur Mustafaj prezantohet në ftesë si dokumentariste, ndërsa pozicioni i saj si skenariste dhe realizuese në titra duket më i sakti. Po ashtu, do të ishte më me vend që narratori të mos bëhej nga vetë Mustafaj, por nga një aktor profesionist për lexime të këtij lloji.
"Magjia klarinetë" është prodhim i Televizonit Publik Shqiptar, i Drejtorisë së Programeve Satelitore. Zgjat 30 minuta, i subtitruar në gjuhën angleze. Autorja thotë se mendohet të marrë pjesë në Festivalin e Montekarlos.
Elsa Demo : Gazeta Shekulli