Kur Zamira...

Kur Zamira zbuloi ekzistencen

E orgazmes zulmemadhe,

Tutje e flaku velenxen

Dhe qau si sorkadhe.



Qau ithin cipeshpuar

Nga shtiza e epshit plot zjarr

Dhe, ndonese e lenduar,

Kerkoi serish te bukurin ar.



Dhe ari u fry gjithe nur,

I serte, me damare nyje,

Nga syri i tij prush e purpur

Dolen lot te nxehte si yje.


I mori Zamira lotet e rralle

Me buzet e saj flak'e bore,

I thithi me afsh, i piu me mall,

Ato pika nektari mashkullor.