Na ish seç na ish, more njerëz,
Kullotnin shtatë dele dy vëllezër.
Një natë ranë ujqit në të shtata,
Rrëmbyen dy dhe ikën me të katra.
Vëllezërit, kur pikasën, thirrën qentë,
I ndoqën ujqit dhe shpëtuan dhëntë.
Nga qejfi që shpëtuan bagëtitë,
I ftuan në gosti të gjithë miqtë,
Dhe pinë shtruar gjersa iku nata,
Dhe hëngrën jo dy dele, po të shtata!
