te gjitha lutjet drejtuar Zotit,
rrodhen e rrodhen nga buzet,
dhe me pas pikat e lotit,
shkane nga syte e rane mbi udhet.
ne balten e ketij qyteti te shurdhet...
te gjitha thirrjet drejtuar njerzve,
u coptuan ne gerxhet e mosperfilljes,
u betova te hesht ne jete te jeteve,
si derish, larg botes,prane dhimbjes.
si nyje qe si dorezohet kurre zgjidhjes...
ushtat e fatit me qelluan sot,
e une rashe ne balten e jetes me dhimbje,
ilact e kesaj bote s`me sherojne dot,
as hena as yjet as dielli i kuq ne lindje.
mes baltes jam, me boten ne grindje...
qesh bota me syte e mi te vdekur,
ne balten e peshtire te kesaj jete,
e i lutem Zotit me nje ze te mekur,
qe te me marre dhe mua atje ku eshte, me vete.
larg cdo gjeje, genjeshtre ,te vertete...
********
te gjithe njerzit bien ne deshperim, dhe pesimizmi behet pjese e pandare
e jetes sone. nuk me pelqen po ja qe biem ne te dhe askush nuk mund te na
nxjerre.me vjen ne mendje nje strofe qe nuk di se ne c`fletore e kisha
shkruar: shpesh
nuk me pelqen
te rri si i braktisur,
dhe kur jam i merzitur kot se koti te qesh.
as ngushellim
te kerkoj per ate qe ka ikur,
nuk e pelqen, po detyrohem ti bej shpesh...
