Raportet sekrete, – si janë përdorur bankat për të pastruar rreth 2 trilionë dollarë të krimit të organizuar. Çfarë janë dosjet FinCEN

21 shtator 2020

Dokumentet e rrjedhura që përfshijnë rreth $ 2tn (trilion) transaksione kanë zbuluar se si disa nga bankat më të mëdha në botë kanë lejuar kriminelët të lëvizin para të pista në të gjithë botën.

Ata gjithashtu tregojnë se si oligarkët rusë kanë përdorur bankat për të shmangur sanksionet që supozohej t’i ndalonin ata që të merrnin paratë e tyre në Perëndim.

Të dhënat e fundit në një varg rrjedhjesh gjatë pesë viteve të fundit që kanë ekspozuar marrëveshje sekrete, pastrim parash dhe krim financiar.

Por çfarë janë skedarët FinCEN?

Dosjet FinCEN janë më shumë se 2,500 dokumente, shumica e të cilave ishin skedarë që bankat u dërguan autoriteteve amerikane midis viteve 2000 dhe 2017.

Ato ngrenë shqetësime për atë që klientët e tyre mund të bëjnë.

Këto dokumente janë disa nga sekretet më të ruajtura të sistemit bankar ndërkombëtar raporton BBC.

Bankat i përdorin ato për të raportuar sjellje të dyshimta, por që nuk janë provë e keqbërjes ose e krimit.

Ata u zbuluan në Buzzfeed Neës dhe u ndanë me një grup që bashkon gazetarë hulumtues nga e gjithë bota, i cili i shpërndau ato në 108 organizata të lajmeve në 88 vende, përfshirë programin “Panorama’ të BBC.

Qindra gazetarë kanë kërkuar në dokumentacionin voluminoz teknik, duke zbuluar disa nga aktivitetet që bankat do të preferonin që publiku të mos dinte.

FinCEN është Rrjeti i Hetimit të Krimeve Financiare të SHBA.

Këta janë njerëzit që merren me Thesarin e SHBA dhe që luftojnë krimin financiar.

Shqetësimet në lidhje me transaksionet e bëra në dollarë amerikanë duhet t’i dërgohen FinCEN, edhe nëse ato ndodhën jashtë SH.B.A.

Raportet e veprimtarisë së dyshimtë, ose SAR-të, janë një shembull se si regjistrohen këto shqetësime.

Një bankë duhet të plotësojë një nga këto raporte nëse dyshon se një nga klientët e saj mund të mos jetë në rregull, më pas raporti u dërgohet autoriteteve.

Pse ka rëndësi kjo?

Nëse po planifikoni të përfitoni nga një ndërmarrje kriminale, një nga gjërat më të rëndësishme për të gjetur, është një mënyrë për pastrimin e parave.

Pastrimi i parave është procesi i përdorur për të fshehur burimin e parave ose pasurive që rrjedhin nga veprimtaria kriminale dhe përgjithësisht përfshin shndërrimin e të ardhurave të krimit në një formë “të ligjshme”.

Depozitimi i tyre në një bankë të respektuar nuk do të lidhej me krimin.

I njëjti proces është i nevojshëm nëse jeni një oligark rus, ndaj të cilit vendet perëndimore kanë marrë sanksione të cilat ju  ndalojnë të merrni paratë tuaja në Perëndim.

Bankat supozohet të sigurohen që ato nuk i ndihmojnë klientët të pastrojnë para ose t’i lëvizin ato në mënyra që thyejnë rregullat.

Sipas ligjit, ata duhet të dinë se cilët janë klientët e tyre, nuk mjafton të regjistrojnë SAR dhe të vazhdojnë të marrin para të pista nga klientët ndërsa presin që autoritetet të merren me problemin.

Nëse kanë prova të veprimtarisë kriminale, ata duhet të ndalojnë lëvizjen e parave të gatshme.

Fergus Shiel nga Konsorciumi Ndërkombëtar i Gazetarëve Hetues (ICIJ) tha se dosjet e zbuluara ishin një “pasqyrë në atë që bankat dinë për flukset e mëdha të parave të pista në të gjithë globin”.

Thuhet se në dokumente tregohen gjithashtu shuma jashtëzakonisht të mëdha parash të përfshira.

Dokumentet në skedarët e FinCEN mbulojnë rreth $ 2tn transaksione dhe ato janë vetëm një pjesë e vogël e SAR-ve të paraqitura gjatë periudhës.

Por çfarë është zbuluar?

HSBC lejoi mashtruesit të lëviznin miliona dollarë para të vjedhura nëpër botë, edhe pasi mësoi nga hetuesit amerikanë, se skema ishte një mashtrim.

JP Morgan lejoi një kompani të lëvizte më shumë se 1 miliard dollarë përmes një llogarie në Londër, pa e ditur se kush e zotëronte atë.

Banka më vonë zbuloi se kompania mund të ishte në pronësi të një mafiozi në listën e 10 më të kërkuarve të FBI-së.

Provat që një nga bashkëpunëtorët më të afërt të Presidentit Rus Vladimir Putin përdori Bankën Barclays në Londër për të shmangur sanksionet që kishin për qëllim ta ndalonin atë duke përdorur shërbime financiare në Perëndim.

Një pjesë e parave të gatshme u përdor për të blerë vepra arti.

Mbretëria e Bashkuar quhet një “juridiksion me rrezik më të lartë” si Qipro, sipas Divizionit të inteligjencës të FinCEN.

Kjo për shkak të numrit të kompanive të regjistruara në Mbretërinë e Bashkuar që paraqiten në RVV.

Mbi 3,000 kompani në Mbretërinë e Bashkuar janë emëruar në skedarët FinCEN – më shumë se çdo vend tjetër.

Banka qendrore e Emirateve të Bashkuara Arabe dështoi të veprojë sipas paralajmërimeve për një firmë lokale e cila po ndihmonte Iranin të shmangte sanksionet.

Deutsche Bank lëvizi paratë e pista të pastruesve të parave për krimin e organizuar, terroristët dhe trafikantët e drogës.

Standard Chartered lëvizi para për Bankën Arabe për më shumë se një dekadë pasi llogaritë e klientëve në bankën jordaneze ishin përdorur në financimin e terrorizmit.

Vitet e fundit ka pasur një numër të rrjedhjeve të mëdha të informacionit financiar, duke përfshirë:

Gazeta Paradise 2017 – Një grumbull i madh dokumentesh të rrjedhura nga një ofrues i shërbimit ligjor në det të hapur Appleby dhe ofruesi i shërbimeve të korporatave Estera.

Të dy operuan së bashku me emrin Appleby derisa Estera u bë e pavarur në 2016.

Ata zbuluan marrëdhëniet financiare në det të hapur të politikanëve, të famshëm dhe udhëheqësve të biznesit

Gazeta Panama 2016 – Dokumentet e zbuluara nga firma ligjore Mossack Fonseca treguan më shumë se si njerëzit e pasur po përdornin regjimet e taksave për përfitimet e tyre.

2015 Swiss Leaks – Dokumentet nga banka private zvicerane e HSBC treguan se si po përdorte ligjet e sekretit bankar të vendit për të ndihmuar klientët të shmangin pagimin e taksave.

2014 LuxLeaks përmbante dokumente nga firma e kontabilitetit “Price ëater Mouse Coopers” që tregojnë se kompanitë e mëdha po përdornin marrëveshje tatimore në Luksemburg për të zvogëluar shumën që duhej të paguanin.

Dokumentet e FinCEN janë të ndryshme sepse ato nuk janë thjesht dokumente nga një ose dy kompani – ato vijnë nga një numër i madh bankash.

Ato nxjerrin në pah një sërë aktivitetesh potencialisht të dyshimta që përfshijnë kompani dhe individë dhe gjithashtu ngrenë pyetje pse bankat që e kishin vërejtur këtë aktivitet nuk vepronin gjithmonë sipas dyshimeve të tyre.

FinCEN tha se rrjedhja mund të ndikojë në sigurinë kombëtare të SHBA dhe të kërcënojë sigurinë e institucioneve dhe individëve që paraqesin raportet.

Por javën e kaluar ajo njoftoi propozimet për të riparë programet e saj kundër pastrimit të parave.

Britania e Madhe gjithashtu ka zbuluar planet për të reformuar regjistrin e saj të informacionit të kompanisë për të ndaluar mashtrimin dhe pastrimin e parave.

o.j/dita