|
|
Jashtë kufijve të Shqipërisë
këngëtarja është shfaqur dhe si prezantuese koncertesh
e spektaklesh
ashtu siç ka qenë dhe këtu një
herë e një kohë
Manjola Nallbani
rikthehet në
pasionin e vjetër
Zefina Hasani
Ka
vendosur t'i rikthehet pak e nga pak një pasioni të vjetër,
të cilin e kishte lënë të ndrydhur për vite e
vite me radhë
e detyruar nga rutina e ditës, nga angazhimi
për muzikën klasike (dhe të lehtë), nga ambicja për
të qenë gjithnjë në krye. Por, atë pasionin e
vjetër, nuk e kishte tretur për fare, gjithsesi. Ngacmohej sa
herë që në ekranin e ndonjë televizioni privat rishfaqeshin
filmat "Rikonstruksioni" dhe "Eja", sa herë që
shihte veten në rolet e saj të para e të vetme. Kujtonte
kohën kur nisi të ndihej pak e nga pak aktore filmash, kohën
kur nisi të ndihej dhe prezantuese spektaklesh dhe emisionesh televizive.
Ishin pikërisht ato kohë që nuk i ishin përsëritur
më në jetën e saj. E sa herë ia thoshte vetes këtë
të vërtetë aq më shumë i ndillej dëshira
për të qenë dhe një herë ashtu
.aktore filmash
ose më e pakta, prezantuese spektaklesh. Për ta realizuar një
ditë këtë dëshirë, Manjola Nallbani vendosi të
priste kohën e duhur e të gjente vendin ku do të mund të
ndihej më mirë
nëse i rikthehej vërtet atij pasioni.
* * *
Ishte viti 2000 kur ajo regjistroi në kasetën e saj personale
rikthimin në pasionin e saj të heshtur. Ishte në Zyrih
kur prezantoi spektaklin e bukurisë "Mis Shqipëria nëpër
botë". Kur u kthye nga ai vend, ndihej mirë sa herë
që shihte të regjistruar në vidion e saj, veten si një
herë e një kohë
prezantuese në një spektakël
televiziv. "Çdo artist ka dëshirë të jetë
i kompletuar. Tek unë kjo dëshirë është edhe
më e madhe sepse e kam provuar ndiesinë që të lë
kamera ndërsa xhiron një film ose drejton një emision televiziv.
Edhe pse kanë kaluar shumë kohë unë nuk i kam humbur
ato ndiesi, përkundrazi ato u ripërtërinë në
spektaklin e "Miss shqipërisë nëpër botë""-Manjola
tregon se ky ishte fillimi. Më pas koncertet që ajo ka drejtuar
në vende të ndryshme (jashtë Shqipërisë) kanë
pasuar njëri tjetrin-"Së fundi kam prezantuar dhe telebingon
që organizohet në televizionin shtetëror të Kosovës"-Herë
herë i vjen keq që këtë rol ka nisur të luajë
jashtë vendit të saj-"Ç'është e vërteta
e kam pasur më të lehtë të shfaqem si prezantuese
jashtë vendit ku njerëzit nuk më njohin aq sa më njohin
këtu në Shqipëri, ku njerëzit nuk janë mësuar
të më shohin në skenë vetëm si këngëtarja
Manjola Nallbani. Unë po i mësoj sytë e tyre të më
shohin edhe ndryshe, pra edhe si prezantuese. Ndërsa këtu kanë
kaluar shumë vite që njerëzit më njohin vetëm
kështu, pra si këngëtare dhe unë do ta kisha të
vështirë ta thyeja këtë imazh, përnjëherësh".
Shprehet se do të donte shumë të niste pak e nga pak ta
thyente këtë "tabu" por ia ka lënë rastësisë
këtë zgjidhje-"Të them të drejtën nuk është
se i jam vënë shumë kësaj gjëje sepse për
mua mbetet kënga primare gjithsesi. Veç kësaj më
pengon dhe fakti se në spektaklet tona prezantimi realizohet me tre-katër
persona, gjë kjo që i ngatërron paksa pozicionet që
ka secili prej prezantuesve. Unë do të doja diçka ndryshe
nga kjo rutinë". Ende nuk e ka menduar seriozisht shfaqjen si
prezantuese edhe në syrin e publikut shqiptar (brenda kufijve)-"Nëse
shoh ndonjë projekt interesant pse jo",-pohon ajo duke shtuar
se nuk do t'i lërë më vitet t'i ikin kështu prej duarsh
sepse e ndien se sa më shumë të ikin ato, aq më të
vështirë do ta ketë të thyejë imazhin "vetëm
të këngëtares" në sytë e shqiptarëve
(brenda kufijve)
* * *
Në të vërtetë nuk do të jetë dhe aq e vështirë
sepse një herë e një kohë njerëzit e kanë
parë dhe ndryshe, këngëtaren. Atëherë kur ajo
ishte një nxënëse në vitin e katërt të Liceut
Artistik, u shfaq në ekranin e TVSH-së për të drejtuar
programet e rinisë-"Nuk e kujtoj se kush më tërhoqi
drejt studiove të televizionit por mbaj mend se e gjithë kjo
ndodhi rastësisht, ndërsa ecja një ditë në rrugën
mes liceut dhe televizionit"-kujton Manjola. Pas këtij fillimi
të rastësishëm do të vazhdonin ofertat e tjera-"Ishte
viti 1994 kur më ofruan të prezantoj festivalin e pranverës
së këtij viti. Në po këtë vit kam prezantuar
dhe festivalin "Nota fest" që u organizua për herë
të parë në Shkup të Maqedonisë"-ky festival
do të shënonte dhe fundit e kësaj "aventure".
Pas vitit 1994, dëshira për ta vazhduar këtë "aventurë"
u mbyll në sirtar, sepse të tjera qëllime u vunë në
krye të listës. Tani që të gjitha ato qëllime
kanë zëne vendin e duhur në jetën e saj, Manjola kërkon
të shlyejë dhe borxhin ndaj dëshirës së ndrydhur.
Pse jo, kur ndien se koha ka ardhur, atëherë kur duhej. Hapat
e parë janë hedhur në vitin 2000, në skenën e
një spektakli të madh bukurie. Të tjerët nuk dihet
se ku do hidhen
ndoshta në ndonjë spektakël këtu
brenda kufijve. Ndoshta edhe në ndonjë film-"Do të
më pëlqente që të mund të realizoja një
film brenda të cilit të ishte dhe muzika. Këtu në
Shqipëri mungojnë filmat që trajtojnë jetën dhe
ngjarjet e ndryshme të muzikës. Nëse dikush do të
ngacmohej nga kjo ide, edhe unë do të isha shumë e interesuar
të angazhohesha, brenda atij filmi."-Ndoshta ndodh edhe kështu.
Koha do ta tregojë surprizën e saj.
Shqetësimi
Artistja (si edhe të tjerët) ndihet e harruar në vendin
e saj Varfëria e jetës artistike benda kufijve i nxiti artistët
të marrin udhët. Ca ikën për fare, ndërsa të
tjerët ikën e vazhdojnë të ikin sa herë i ftojnë
për koncerte. Ky është i vetmi burim nga i cili diçka
fitojnë. Nisi vite më parë ky udhëtim, atëherë
kur përmes transmetimit në sateli organizatorët jashtë
kufijve gjuanin më të mirët e Shqipërisë. Atëherë
ata nisën që andej të parat ftesa, të parat oferta-
"Janë pikërisht këto oferta që i japin një
ndihmë të madhe gjithë artistëve shqiptarë. Të
mendosh se këtu numërohen me gishta aktivitetet që organizohen
brenda një viti
është një festival i fundvitit
me pagesën e të cilit nuk siguron dot as veshjen, është
një "Kenga magjike", është një spektakël
"Porta e fatit" ose "Telebingo" nga të cilët
merr 250 ose 300 mijë lekë të vjetra dhe kaq. Mendo se
çfarë mund të bëjë një artist me kaq.
Ndaj zgjidhja është gjetur jashtë këtij vendi
në
Angli, Gjermani, Prishtinë
Tani së shpejti, në dhjetor
unë do të iki sërish në Zvicër së bashku
me Gazmend Gjokën (ky do të prezantojë koncertin). Kjo
është kontrata më e rregullt që kemi lidhur me organizatorët
për 10 koncerte me radhë. Ndërsa në nëntor do
të jem për festat e nëntorit të Gjermani së bashku
me Kastriot Tushën." Nallbani pohon se i vjen keq që në
gjithë këto vite të karrierës së saj artistike
nuk ndihet se jeton në një vend ku dikush kujdeset për
artistët-"Në gjithë këto kohë nuk kemi ndier
asnjë shenjë respekti nga ana e shtetit për artistët
e tij". Artistja e lë me kaq rrëfimin, pasi nuk dëshiron
të shfryjë më shumë. E kalon bisedën në
një tjetër projekt të saj-"Po punoj për të
nxjerrë në treg albumin tim të tretë. Jam gati në
përfundim të tij"
(marre nga Shekulli)
|
|
|