|
|
include ("http://www.shqiperia.com/reklama460.php");
?>
“Çifti i shqyer” i Dario Fo-së
kthehet sërish në skenë. Aktori protagonist i kësaj
shfaqjeje, Gazmend Gjoka, rrëfen për teorinë e çiftit
të hapur
Gazmend Gjoka, ky burrë “tradhtar”
Kjo komedi e Dario Fo-së është një
apel për plagët e shoqërisë shqiptare, për shkatërrimin
e familjes, për lidhjet që me kalimin e kohës po prishen,
po degjenerojnë
Admirina Peçi
Është
një burrë tradhtar që u vjen rrotur shumë grave. Do
që të ketë shumë të dashura përreth. Do
që të jetë një burrë i mbytur në liri. E
mbi të gjitha, ai do që këtë gjë gruaja e tij
ta pranojë me qetësi. Kërkon me ngulm që lidhjen me
gruan e tij ta konsiderojnë si një çift i hapur që
pranon dhe marrëdhënie të tjera nga bashkëshortët.
Është një model i ri i moralitetit. Kështu e ka konceptuar
bashkëjetesën e tij me gruan e tij, ky burrë. Krenar e
kokëfortë vazhdon ta poshtërojë gruan e tij. Herë
i çon një dashnore në shtëpi e herë i çon
një tjetër. Kjo është diçka krejt normale për
të. Madje ai pretendon që e shoqja ta respektojë deri në
fund idenë e tij mbi “çiftin e hapur”. Sipas tij,
janë rregulla e privilegje që vlejnë për të dy.
Por ai nuk e dinte se sa dhemb kjo lojë. Nuk e dinte se gruaja e
tij një ditë do t’iu kthehej ta luftonte me armët
e tij. Një ditë të bukur ajo gjen vetë një të
dashur dhe krejt e qetë ia tregon të shoqit aventurën e
saj të re. Është normale. Janë apo s’janë
“një çift i hapur”? Po ku mund të durojë
ndërgjegjja e këtij burri që është mësuar
vetëm të shkaktojë plagë tek të tjerët?
Ai nuk mund ta pranojë. Kurrsesi. Një grua që e tradhton?
Jo, kjo është një vrasje për të. Vrasje me armët
e tij, me idetë e tij të çmendura për “çiftin
e hapur”.
***
Po Gazmend Gjoka është një burrë i tillë? Përtej
atyre 90 minutave të “Çiftit të Shqyer” mendon
vallë dhe Gjoka si ai? Komedia brilante e Dario Fo-së dhe gruas
së tij Franka Rami, është një komedi ku ai ka ditur
t’i fusë këmbët e të zërë vend rehatshëm
aty. Në fakt është një personazh krejt i çuditshëm.
Është jashtë të gjitha logjikave që mund të
sillen në kokën e Gazmend Gjokës. Në radhë të
parë janë idetë e një burri në moshë madhore,
janë ide për një lloj bashkëjetese që ai as nuk
e koncepton dot. Por edhe pse i këtillë, personazhi i Dario
Fo-së i ka ardhur vërtet pas shtatit.
“Është një eksperiencë krejt e re për mua”,-
thotë Gazmend Gjoka, ndërsa mundohet të gjejë lidhjet
me këtë personazh. “Ai është një burrë
në moshë, me disa tipare krejt larg atyre që unë mendoj
dhe shoh tek vetja ime. Është një personazh që mendon
ndryshe nga unë, për jetën familjare, për çiftin.
Është një burrë i cili ka momente jo vetëm të
tradhtisë, por edhe të perversitetit. Janë pra disa anë
negative që unë do t’i konsideroja si të dyshimta
dhe, mbi të gjitha, anë të cilat vihen re edhe në
shoqërinë shqiptare, në çiftet shqiptare”.
E megjithëkëtë i pëlqen aq shumë kjo komedi e
Dario Fo-së. Vetë Fo është ndër autorët
më të preferuar të tij. “Unë vetë kam luajtur
edhe më parë Dario Fo-në., por jo me kompaninë “Oaz”-
thotë Gjoka duke shtuar se tek “Oaz vepra e Dario Fo-së
vjen për herë të parë. Vite më parë, ai
ka luajtur në një tjetër komedi të Fo-së “Vdekja
e Anarkistit” me regjisorin Milto Kutali. “Aty unë ka
pasur rolin kryesor, anarkistin. Kanë qenë katër- pesë
karaktere brenda atij personazhi. Ai ishte një njeri i çmendur
që herë shfaqej në një karakter e herë në
një tjetër”,- thotë Gjoka, duke theksuar se nuk është
ky “takimi” i tij i parë me Dario Fo-në. “E
kam shumë për zemër këtë autor. Që kur kam
qenë në shkollë me pedagogun Kastriot Çaushi, unë
kam qenë aktor i Dario Fo-së, Atëherë kam interpretuar
në shfaqjen “ Jo të gjithë hajdutët vijnë
për të keq”. Kam mbresa të veçanta. Që
në atë kohë e kam dier edhe miklimin e Dario Fo-së
si një penë e jashtëzakonshme”,- thotë aktori.
***
Ai nuk ka emër. Është thjesht një burrë, si gjithë
të tjerët. Është një karakter që mund ta
hasësh lehtësisht në jetë. Siç thotë vetë
aktori, është pikërisht kjo arsyeja që Dario Fo, burrit
nuk i ka vënë emër. Ai e konsideron atë thjesht si
një mashkull, i cili kërkon vazhdimisht që brenda marrëdhënies
me gruan e tij të ketë edhe marrëdhënie me gra të
tjera. Por ndryshimi i tij nga burrat e zakonshëm është
se ai kërkon t’i legalizojë ato, kërkon t’i
ktheje në pjesë te bashkëjetesës, derisa kërkon
që ta fusë dashnoren e tij në shtëpi e të jetojë
me të bashkë me gruan e tij.
“Shoqëria ku ne jetojmë, apo ajo shoqëri të
cilës ia kushtoi Dario Fo, është e mbushur me burra të
këtillë, burra që në të vërtetë edhe
me një emër sërish nuk dallojnë shumë nga njëri-tjetri”
***
Ajo
që e ka mbërthyer më shumë se çdo gjë
tjetër tek kjo komedi ( përveç stilit të jashtëzakonshëm
të Dario Fo-së) Gazmend Gjokën e ka behasuar problematika
dhe plagët e shoqërisë ku zhvillohen ngjarjet, krejt të
njëjta e krejt të afërta me plagët shqiptare. Jetët
e copëtuara të njerëzve, lidhjet e shkatërruara, bashkëjetesat
e pamundura, krimet në familje për xhelozira e motive absurde…
të gjithë këto kanë qenë një befasi, një
shtysë më shumë për të rendur drejt minutave
strapacuese të kësaj shfaqjeje. Në të vërtetë,
është një shfaqje e lodhshme. Ata janë gjatë
gjithë kohës ay në skenë, duke folur e duke debatuar
pa rreshtur, mbi një orë e gjysmë. E megjithëse dy
aktorët Gjoka dhe Daku e kanë marrë më shumë
si një shpërfaqje e aftësive aktoriale në skenë,
shfaqja ju ka kushtuar vërtet shumë energji dhe kohë. Por
realiteti shqiptar që ata kanë parë tek kjo komedi ka qenë,
veç të tjerash, edhe një shtysë për të
besuar se njerëzit do të gjejnë pak nga vetja aty, qoftë
edhe një zënkë, apo një debat të konsumuar një
ditë a një natë më parë.
Vetë Gjoka thotë se “mbi të gjitha më bën
përshtypje se ka shumë të vërteta të jetës
në çift. Aty është edhe vetë jeta e Dario fo-së
me të shoqen, por kjo, e hedhur padyshim me elementë artistike
të jashtëzakonshëm. Por veç kësaj, është
edhe një apel për plagët e shoqërisë shqiptare,
për shkatërrimin e familjes, për lidhjet që me kalimin
e kohës po prishen, po degjenerojnë”.
Shembulli më i mirë i gruas që bie viktimë e këtyre
marrëdhënieve të shthurura, është partnerja që
ai ka në krah gjatë shfaqjes, gruaja që interpretohet nga
Olta Daku. “Gruaja e ndodhur gjatë gjithë kohës nën
presionin e të shoqit, kur e kupton se si mund të luftojë
ndaj tij, i kthen armën dhe nuk bën asgjë tjetër veçse
këtë burrë e bën viktimën e asaj që polli.
Pra ky burrë vritet nga arma e vet”,- shpjegon aktori. Duke
e parë si partnere pak jashtë rolit për të cilin ajo
ka punur gjithë këto kohë së bashku me të, Gjoka
thotë se Olta Daku është një partnere shumë serioze,
edhe pse një aktore e re. “Nuk i bëj asnjë dallim
mes Oltës dhe një aktori tjetër profesionist. Është
ndër aktorët më të spikatura të komunitetit të
sotëm teatror”,- thotë ai.
***
Pas tetë ngjitjesh në skenën e Akademisë së Arteve
me këtë shfaqje Gazmend Gjoka u largua nga Shqipëria. Një
koncert në Zvicër e ndau nga “Çifti i shqyer”.
Kjo ishte arsyeja që shfaqja u la në mes. Në prag të
Vitit të Ri, kur kishte plot njerëz që kërkonin ta
shihnin këtë komedi, regjisori Basha u detyrua ta mbyllë
shfaqjen e “Çiftit të shqyer” për vitin 2002.
Vetë aktori pohon se pas kësaj shkëputjeje e ndien mjaft
në formë veten për të veshur sërish petkun e
këtij burri me logjikën më të çuditshme që
mund të ekzistojë për një bashkëjetesë në
një çift. Madje ai pohon se ka ende për të nxjerrë
nga vetja e tij dhe për t’ia veshur atij personazhi. Për
fat të mirë regjisori Altin Basha ka punuar mjaft që çifti
i aktorëve Gjoka dhe Daku të mund të japin maksimumin në
skenë. “Besoj se deri në shfaqjen e fundit që do
të japim në këtë skenë (në Akademinë
e Arteve) do të kem mundësinë të jap sa më shumë
nga vetja për këtë personazh”,- thotë aktori,
ndërsa rrëfen se menjëherë pas kësaj do të
angazhohen me disa turne të gjata.
“Oaz” në turne
Ndërsa e pyet për planet e së ardhmes Gazmend Gjoka rrëfen
se ai vetë si aktor nuk ka ndonjë plan konkret. Por me kompaninë
“Oaz do të realizojnë disa turne. “I pari është
një turne që do ta realizojmë nëpër Shqipëri,
e më pas një tjetër turne në Itali. Ndërsa në
muajin mars,- thotë Gjoka, - mund të realizojmë një
tjetër turne me shfaqjet e kompanisë sonë në Francë”.
Por sipas Gjokës, kjo ka vështirësi të tjera. Ana
financiare mbetet gjithmonë problem kur bëhet fjalë për
iniciativa të këtilla, megjithëse jo rrallë herë
kanë gjetur edhe mbështetje. Një ndër mbështetësit
kryesorë është Akademia e Arteve, e cila i ka ndihmuar
mjaft. Por ka patur edhe mjaft mbështetës të tjerë
të cilët
kanë bërë të munduar realizimin e gjithë këtyre
shfaqjeve.
Marrë nga Gazeta Shekulli
include ("http://www.shqiperia.com/reklama460.php");
?>
|
|
|